Waarom leiders vaker nee moeten zeggen
Een opvallend en bekend fenomeen binnen bedrijven is dat je als lid van een management team of directie overspoeld wordt door e-mails. Simpelweg omdat je op de stoel zit of een bepaalde functie bekleedt vindt de hele wereld daaronder het nodig je te informeren per cc dan wel direct een e-mail te sturen met het verzoek om je input of goedkeuring. Ik blijf me hierover verbazen waar komt dit vandaan?
Nederlanders zijn vaak erg trots “dat ze dingen gewoon zeggen zoals het is” maar als je ze erop aanspreekt is men hoogst verontwaardigd! Ik heb deze “zogenaamde eerlijkheid” altijd een vrijbrief gevonden om de meest grote nonsens en vaak pure onbeleefdheid uit te kramen, hetzelfde gedrag is in Duitsland of Frankrijk ondenkbaar. Terug naar de e-mailer ik geloof dat ze dit primair doen zodat het onderliggende onderwerp van hun bordje af is. Je hebt immers de persoon boven je geïnformeerd en die zal vervolgens “er wat van vinden”, het is de oorsprong van het nog veel vaker gehoorde fenomeen binnen bedrijven “ik ga er niet over”.
Ik denk dat je als leidinggevende vanaf vandaag gewoon niet meer moet reageren op een e-mail in cc; het betekent immers dat jij de ontvanger de mail ontvangt, maar dat het bericht niet aan hem of haar persoonlijk is gericht. Vervolgens moet je je bij ieder bericht uit de lijn afvragen waarom krijg ik dit? Wat kan ik eraan toevoegen? En wellicht het belangrijkste uitvinden wie er nou echt van is! Het zal onze email boxen leger houden en de verantwoordelijkheid en daarmee het eigenaarschap daar laten waar het thuishoort.
Nee zeggen is een vak, eigenaarschap tonen en ernaar handelen ook. Het stelt jou als leidinggevende in staat echte lijnen uit te zetten en zaken op hoofdlijnen te bewaken. Je houdt hiermee hart en hersens vrij om je te concentreren waar het echt om gaat, de beste klantbeleving uitgevoerd door betrokken en taakvolwassen medewerkers. Geef je medewerkers het mandaat om zelfstandig en zonder angst voor fouten beslissingen te nemen. Het begint ermee dat jij en ik vaker Nee gaan zeggen.